โรงไฟฟ้าถ่านหิน บทเรียนที่ไม่เคยจดจำ

วันดีคืนดี พอความเคลื่อนไหวคัดค้านการก่อสร้าง "โรงไฟฟ้าถ่านหิน" ซาลงไป

คณะกรรมการพลังงานแห่งชาติ (กพช.) ก็กระดิกตัว เดินหน้าแผนเปิดประมูลก่อสร้างโรงไฟฟ้าถ่านหินใหม่ทันที

ในขณะที่นานาอารยะประเทศตื่นตัว-ตระหนักถึงภัยมลพิษจากการเผาไหม้ของถ่านหิน พร้อมกับหันไปพัฒนาเทคโนโลยีพลังงานทางเลือกให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น

อาทิ พลังน้ำ พลังลม ชีวมวล พลังแสงอาทิตย์ ก๊าซชีวภาพ

แต่กพช. กลับกำหนดนโยบายฝืนกระแสโลก ดึงดันจะใช้ถ่านหิน ซึ่งเป็นพลังงานสกปรกยุคโบราณที่ปล่อย "คาร์บอนไดออกไซด์" ออกสู่ชั้นบรรยากาศมหาศาล

จนกลายเป็นตัวการสำคัญของวิกฤตโลกร้อน

และเป็นเหมือนกับ "มัจจุราช" ที่คอยคร่าชีวิตประชากรที่อยู่ในรัศมีรายรอบโรงไฟฟ้าถ่านหินอย่างสนุกมือ!

ธุรกิจไฟฟ้าถ่านหินมีความลึกลับซับซ้อน ตกอยู่ในมือของกลุ่มอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ทั้งในและต่างประเทศ

บทเรียนความทุกข์ของชาวบ้านในอ.แม่เมาะ จ.ลำปาง ผู้ได้รับผลกระทบแสนสาหัสจากโรงไฟฟ้าถ่านหิน ไม่ได้ทำให้ผู้กำหนดนโยบายพลังงาน รวมทั้งรัฐบาล มองเห็นธรรมอะไรบ้างเลยหรือ?

ถ้าสังคมไทยไม่ลืมเรื่องราวในอดีตง่ายจนเกินไป น่าจะยังคงจดจำกันได้ว่า

สิ่งที่ชาวแม่เมาะต้องเผชิญ เพราะมลพิษที่ปล่อยออกมาจากโรงไฟฟ้าถ่านหินนั้นมีอะไรบ้าง...

ทั้งภาวะการล้มป่วยด้วยโรคระบบทางเดินหายใจสารพัดชนิด

สาเหตุเพราะต้องทนรับสารพิษจากฝุ่น กำมะถัน สารตะกั่ว ปรอท ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ฯลฯ นานนับสิบๆ ปี

ภาวะฝนกรด

ไร่นา สัตว์เลี้ยงลมตายเป็นเบือ

ผลสุดท้าย ชาวบ้านแม่เมาะต้องรวมตัวกันฟ้องร้องการไฟฟ้าฝ่ายผลิตให้จ่ายเงินชดเชยและจัดการอพยพประชาชนออกจากพื้นที่

ใครที่พอมีเงินมากหน่อย ก็ตัดสินใจควักกระเป๋าหอบหิ้วลูกหลานครอบครัวหนีตายล่วงหน้าไปก่อน

ต้นทุนการดำเนินงานโรงไฟฟ้าถ่านหิน "ถูกที่สุด" ก็จริงอยู่..

แต่ต้นทุนทางสังคม ต้นทุนด้านสิ่งแวดล้อม ที่สูญเสียไปเพราะการมาถึงของโรงไฟฟ้าถ่านหินนั้น..

ท่านผู้มีอำนาจทั้งหลายเคยคิดถึงบ้างหรือเปล่า หรือคิดแต่ไม่สนใจ เพราะลูกหลานตัวเองไม่ต้องรับกรรม!?!

(20 เม.ย. 2550)