อุตสาหกรรมไฮเทค ไม่ปลอดภัยอย่างที่คิด!

ในอนาคตความขัดแย้งระหว่าง "ชุมชน" กับ "อุตสาหกรรม" ต่างๆ ที่เข้าไปตั้งโรงงานในพื้นที่จะยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ครับ เหมือนที่กำลังเกิดขึ้นกับชาวบ้านในแถบลุ่มน้ำเจ้าพระยา อ่างทอง-อยุธยา ที่ต้องเผชิญสภาพปลาตายเป็นเบืออยู่ขณะนี้

ที่ผ่านมากลุ่มอุตสาหกรรมจะชูประเด็นว่า การเปิดโรงงานช่วยชุมชนด้านการจ้างงาน ซึ่งก็จริง

แต่พอเวลาผ่านไป ถ้าโรงงานนั้นๆ หาช่องหลีกเลี่ยงทำผิดมาตรฐานความปลอดภัย มลพิษที่หลุดลอดออกสู่สภาพแวดล้อมจะค่อยๆ สะสมและหวนกลับมาทำร้ายชุมชนอย่างรุนแรงทบเท่าทวีคูณ!

เมื่อปลายเดือนก.พ. กลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม "กรีนพีซ" เพิ่งเปิดเผยรายงานฉบับใหม่เกี่ยวกับมลพิษจากอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์

เนื้อหารายงานฉบับนี้ตรวจสอบ-ตีแผ่ให้เห็นว่า "อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์-อุตสาหกรรมไฮเทค" แม้ภาพพจน์ต่อสังคมภายนอกจะดูดี ไม่มีพิษภัยต่อสิ่งแวดล้อม แต่ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น

ในส่วนของประเทศไทย กรีนพีซระบุว่า จากการวิเคราะห์ตัวอย่างที่เก็บจาก "โรงงานผลิตแผงวงจรพิมพ์" 4 แห่ง แถบปทุมธานี นิคมอุตสาหกรรมบางปะอิน นิคมอุตสาหกรรมไฮเทค และสวนอุตสาหกรรมโรจนะ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา พบข้อมูลน่าวิตก ว่า

มีการปนเปื้อนสารเคมีอันตรายจำนวนมากในน้ำเสียจากโรงงานเหล่านี้ ซึ่งท้ายสุดก็ไปจบลงที่แม่น้ำลำคลอง!

สำหรับโรงงานแถบปทุมธานี พบการปนเปื้อนทองแดงในปริมาณสูงสุด เมื่อเทียบจากตัวอย่างที่เก็บจากแหล่งอื่น

ขณะที่ตัวอย่างน้ำใต้ดินที่เก็บจากบริเวณใกล้นิคมอุตสาหกรรมไฮเทค พบว่ามีปริมาณการปนเปื้อนของนิกเกิลสูงกว่าค่าที่องค์การอนามัยโลกกำหนด และสูงกว่าค่ามาตรฐานของคุณภาพน้ำใต้ดินของไทยเกือบ 5 เท่า

การวิจัยของกรีนพีซยังครอบคลุมถึงการปนเปื้อนแหล่งน้ำใต้ดินหลายแห่ง โดยเฉพาะที่อยู่ใกล้แหล่งผลิตเซมิคอนดักเตอร์ ซึ่งพบว่ามีการปนเปื้อนสารอินทรีย์ระเหยประเภทคลอรีน (VOCs) และโลหะเป็นพิษหลายชนิด

การปนเปื้อนสารเคมีในน้ำใต้ดินเป็นเรื่องที่น่ากังวลอย่างยิ่ง เพราะชุมชนในพื้นที่หลายพื้นที่ใช้น้ำใต้ดินสำหรับทำน้ำดื่ม!

ไม่แน่ใจว่ารัฐบาลไทยจะสนใจรับฟังปัญหาเหล่านี้บ้างหรือไม่ครับ!?!

(19 มีนาคม 2550)