หุ่นยนต์กิมจิ

รัฐบาลเกาหลีใต้ ดาวรุ่งพุ่งแรงด้านสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ ตั้งเป้าหมายไว้ว่า

ภายใน 7 ปีต่อจากนี้ ต้องยกระดับอุตสาหกรรม "หุ่นยนต์" แดนกิมจิ ให้ครองส่วนแบ่งในตลาดโลกถึงร้อยละ 15

ประเมินแนวโน้มทิศทางการผลิตหุ่นยนต์จากประเทศใหญ่ๆ เช่น สหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น รวมถึงเกาหลีใต้ เชื่อว่า

เบื้องต้นน่าจะเป็นการส่งหุ่นยนต์เพื่อให้ความบันเทิง รวมถึงหุ่นยนต์ช่วยทำงานบ้านออกมาวางจำหน่าย เพราะทำท่าขายง่ายที่สุด

ตัวอย่าง เช่น ในสหรัฐ เมื่อปี 2547 ยอดขาย "หุ่นยนต์ทำความสะอาด" อยู่ที่ 6,000 ตัว แต่มาถึงปี 2548 กลับเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดเป็น 30,000 ตัว

ในส่วนของเกาหลีใต้ รู้ตัวเองดีว่ายังตามหลังทั้งสหรัฐและญี่ปุ่นอยู่ในเรื่องการออกแบบรูปร่างหน้าตาและกลไกการทำงานอันซับซ้อนของฮาร์ดแวร์หุ่นยนต์

เพื่อลบข้อด้อยดังกล่าว นโยบายการบุกตลาดหุ่นยนต์ของเกาหลีใต้จึงพุ่งเป้าในประเทศก่อน เนื่องจากมีการวางโครงสร้างอินเตอร์เน็ตความเร็วสูงไว้เป็นอย่างดีแล้ว

นั่นหมายความว่า แทนที่อุตสาหกรรมหุ่นยนต์กิมจิจะเน้นพัฒนาฮาร์ดแวร์ ก็มุ่งไปที่การพัฒนาให้หุ่นยนต์มีระบบดาวน์โหลดข้อมูลและสั่งงานผ่านเครือข่ายอินเตอร์เน็ตทั้งแบบไร้สาย-มีสายอย่างง่ายดาย

ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือ หุ่นกิมจิจะมี "ราคา" ต่ำกว่าหุ่นจากสหรัฐกับญี่ปุ่น นอกจากนั้น ยังมีลักษณะบางประการคล้ายกับคอมพิวเตอร์

อาทิ สั่งให้มันโหลดข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตไม่ว่าจะเป็นข้อมูลพยากรณ์อากาศ ข่าวสาร รวมถึงดาวน์โหลดไฟล์มัลติมีเดียมาเล่น และสามารถสั่งงานผ่านระบบ "บลูทูธ" ไร้สาย

แต่คาดว่าหุ่นยนต์กิมจิก็ต้องปรับโฉมให้สวยงามน่ามอง ไม่ดูเหมือนของเล่นไปด้วยพร้อมๆ กัน เพราะดูเหมือนว่าผู้คนทุกวันนี้ติดภาพลักษณ์เอาการ

ถึงจะ "ใช้ดี" แต่ "ดูเชย" ก็คงขายยากไม่ใช่เล่นครับ